Nou kan ik daar geen speld tussen krijgen, ze groeien als kool en vooral de jongste gaat nu echt enorm hard. Zo hard dat de luiers bijna niet meer te onderscheiden zijn en het regelmatig voorkomt dat de ene te kleine luier om heeft en de ander een te grote.
Ik maakte al een aantal luier-etuis, maar nog nooit een voor mijzelf. Sommigen denken misschien dat ik heel georganiseerd ben, maar dat is uiterlijke schijn. Ik doe mijzelf vaak beter voor dan dat ik ben, maar doet niet iedereen dat? Dus ik beken, ik gooi alle luiers los in de tas en oma en beppe moeten het maar uitzoeken.
Na deze klacht vond ik dat ik er toch maar eens aan moet geloven, om het oppassen toch wat makkelijker te maken. De laatste weken was ik al bezig met een nieuw ontwerp voor een luier-etui.
Het werd een luier-clutch, een hele chique luier-etui dus! Een met een flap die dichtkan met een drukknoopje. De flap maakte ik zoals Elissanna dat ook vaak doet, bijvoorbeeld hier. Ik voegde zelf nog een paspelbandje toe.
Met de stofjes die je kiest kun je hem natuurlijk zo chique maken als je zelf wilt, maar ik koos toch voor speels. Ik 'flockte' de namen erop, zodat er absoluut geen verwarring meer kan ontstaan (tenzij ik ze zelf verkeerd vul natuurlijk).
De wolkenstofjes komen uit de collectie 'The Woodlands', ontworpen door Khristian A Howell voor Anthology Fabrics. Een ander stofje uit de serie gebruikte ik al eerder voor de gymtas. De effen stoffen kocht ik op Stoffenspektakel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten